Afgelopen zondag werd in Ninove na jarenlange restauratie de Koepoort plechtig heropend.
De bewoners van Ninove hebben als bijnaam ‘wortelkrabbers’. Tijdens een van de interstedelijke ruzies waren de Aalstenaars van plan om Ninove in te nemen . De Ninovieters wilden de Koepoort sluiten, maar de pin om de stadspoort af te grendelen was zoek. Daarom staken ze er een wortel in. Er kwam echter een ezel die de wortel opat en zo de stad prijsgaf aan de Aalstenaars.
Ninove – Koepoort, foto via link Nieuwsblad
Sindsdien is de wortel het symbool van de stad en kan men hem onder meer in het logo van carnaval terugvinden en bij het gebruik van de wortelworp.
Momenteel wordt op veel plaatsen in de wereld carnaval gevierd. Zo ook in Villanueva de la Vera, in Spanje waar het feest Pero Palo heet. Op ‘vette dinsdag’, de dag voor aswoensdag, wordt daar traditioneel een ezel gebruikt tijdens de feeststoet.
Pero Palo
Filmpjes van het gebeuren van de voorbije jaren tonen hoe een ezel door een massa van tientallen juichende mensen gedreven wordt door soms zeer smalle straatjes. De ezel vervoert een duidelijk beschonken man op zijn rug, die moeite heeft om rechtop te blijven. Er klinken veel geweerschoten in de lucht. Knallers die afgaan. Men rinkelt met koeiebellen vlakbij de ezel. De ezel gaat eens neer en wordt door de omstaanders met veel moeite weer rechtop gezet.
Duidelijk geen situatie waarbij een ezel zich goed voelt! 🙁
Tegen het gebruik van de ezel in de carnavalstoet, wordt al jarenlang geprotesteerd door ezelverenigingen zoals The Donkey Sanctuary (UK) en El Refugio Del Burrito (Spanje). Volgens de geldende dierenwelzijnswet is het zelfs niet toegelaten, maar elk jaar wordt toch opnieuw een ezel gebruikt in de carnavalstoet.
The Donkey Sanctuary zette vandaag een bericht op haar website.
“De ezel kreeg wijn en bier over zich gegoten, terwijl hij langs de route gedreven werd. Na ongeveer 12 minuten, viel de ezel neer, en het duurde ongeveer 4 minuten vooaleer de omstaanders er in slaagden om de ezel weer rechtop te krijgen. Na ongeveer 40 minuten, op het einde van de stoet, werd de ezel direct in een gesloten hok geplaatst, en het was niet mogelijk om te zien in welke toestand hij zich bevond. Ik zag de slechtse dag in het leven van een ezel. Verschrikkelijk. “
Recente reacties